تاریخچه-آموزشگاه-آرایشگری-مردانه-در-ایران-و-جهان-آموزشگاه-آرایشگری-مردانه-پارسامو

تاریخچه-آموزشگاه-آرایشگری-مردانه-در-ایران-و-جهان-آموزشگاه-آرایشگری-مردانه-پارسامو


تاریخچه آرایشگری در ایران و جهان

در این مقاله قصد داریم به تاریخچه آرایشگری در ایران و جهان بپردازیم:

آرایشگری را می توان یک هنر دانست که مانند بقیه هنر ها برای خود دارای تاریخچه ی خاصی است. بدون شک خدا همه ی ما انسان ها را زیبا خلق کرده است. ولی انسان ها همیشه در تلاش و کوشش بودند و هستند، که به زیبایی های خود اضافه کنند. این زیبایی هم فقط با آرایش و دادن رنگ و لعاب به پوست و مو امکان پذیر می شود.

آرایشگر یا همان سلمانی فردی است که وظیفه ی کوتاهی، زیبایی مو و صورت مردم را بر عهده می گیرد. آرایشگر ها را در ایرانِ قدیم به سلمانی صدا می زدند و از دهه ی بیست به تدریج نام آرایشگر برای این صنف، جایگزین شد. شاید برای شما هم جالب به نظر بیاید که آرایشگری در ایران، از درجه ی هنر دهم محسوب می شود.

هر کشور طبق فرهنگ و شرایط  گوناگونی که داراست، روش آرایش کردن آن هم با بقیه مناطق فرق  دارد. شناختن تاریخچه ی آرایش ملت های گوناگون، به ما در آشنایی با  روش های ارایشی متفاوت کمک زیادی خواهد کرد.

تاریخچه-ی-آرایش-در-ایران-آموزشگاه-آرایشگری-پارسامو
تاریخچه-ی-آرایش-در-ایران-آموزشگاه-آرایشگری-پارسامو

تاریخچه ی آرایش در مصر

آرایش کردن کاری نیست که  از دیروز و امروز باشد. از وقتی انسان ها با وسایل و ابزار و عناصر مختلفی که در دسترس داشتند، به دنبال رنگ بخشیدن به چهره خود  بودند. گاهی  با یک برگ گل سرخ، مواقعی با گلاب و در برخی زمان ها با کمک سرمه و…

اگر به دنبال کشوری باشیم که آن را به عنوان آغاز کننده آرایش بخاهیم یاد کنم، مصر در اولویت اول قرار می گیرد. مصری ها از حمام های مختلف برای خوشبو کردن بدنشان  و از روغن های گوناگون هم برای لطیف کردن بدن استفاده می کردند.

مصریان دارای تمدنی بودند که به پاکیزگی و زیبایی اهمیت بسیار زیادی  می دادند. ملکه ی مصربه نام کلئوپاترا، لوازم آرایش را با ذوق بسیار فراوان در روی پوست و موی خود استفاده می کرد. آرایش برای زنان مصر دارای اهمیتی بود که حتی بدون آن هیچوقت حاضر به شرکت و رفتن  در مکان های عمومی نبودند.

آرایش چشم در مصر مورد توجه بسیاری از مردم بوده و بیشتر بانوان مصری در اکثر اوقات  چشمانشان را سرمه می کشیدند. حتی در بین طبقه ی اشراف زاده مصری ها هم  آرایش چشم، شامل مردان آن ها هم  می شد.

آنها برای مراسم  های مذهبی خود از عطر و مواد آرایشی استفاده می كردند و برای خوشبو كردن پوست بدن خود حمامهای مخصوص می گرفتند، در مجموع مصریان به  نظافت و پاكیزگی اهمیت زیادی می دادند و بعد از اتمام حمام همیشه از مواد خوشبوكننده و روغنی های نرم کننده برای بهتر و محافظت از پوستشان استفاده می كردند .

تاریخچه ی آرایش در روم و یونان

بعد از مصری ها در رتبه بعدی  مردمان  یونان و و روم در آرایش و پاکیزگی پیشرفت داشتند. برای مثال خانم های روم باستان از یک رنگ طبیعی به اسم ورمیلیون که سرخ  و قرمز بود، برای آرایش کردن  صورت خود استفاده می کردند. همچنین خانم های رومی با مخلوط کردن گچ و سرب و استفاده در آرایش صورت ، پوستشان را سفید و درخشان می کردند و با رنگ های گیاهان طبیعی گونه و لب ها را سرخ نگه می داشتند. رومی ها  را می توان از اولین اقوامی نام برد که با کمک  تیغ های صیقل خورده، ریش مردانشان را تمیز می کردند. زنان یونانی هم با  برگ زیتون یا انواع گل های گوناگون برای تزئین کردن موی سر خود و دخترانشان استفاده می کردند.

تاریخچه آرایش در غرب آسیا

چینی ها و ژاپنی ها در تاریخچه ی زندگی خود و در زمان های دور و دراز سابقه سلامت و زیبایی دارند و آراستگی را از هنرهای خود می دانند. در ژاپن آرایش کردن از زمانهای دور تا الان یکی از هنرهای  با ارزشمند محسوب می شد. ژاپنی ها با کمک گرفتن از آرد برنج توانستن پوست صورت و حتی گردن خود را سفید کرده و با استفاده از سرخاب دور چشم را سرخ کنند. از وسایل مهم در تزئین مو در چین گل و سنجاق های رنگی و الوان دارای اهمیت بسیاری بود.

تاریخچه ی آرایش در ایران

اگر قصد دارید  تاریخچه ی دقیقی از آرایشگری ایران را برایتان ارائه دهیم این کار واقعا امکان پذیر نیست. اما به طور تقریبی می توان گفت که از زمان رودکی پدر شعر فارسی و شاعر قرن چهارم، اشعار بسیار زیادی در مورد زیبایی و آرایش باقی مانده است پس می توان  نتیجه گرفت آرایش کردن از قرن چهارم و شاید قبل از آن که به دوره باستان بر می گردد در ایران وجود داشت.

یکی از بیت شعرهای رودکی را می توان گواه این دانست که  آرایش و زیبایی در آن دوران دارای اهمیت بود : من و آن جعد موی غالیه بودی! / من و آن ماهروی حور نژاد

غالیه به معنی مُشک، یا به عبارت بهتر ماده ی خوشبو بوده که در زمان های گذشته برای معطر کردن بدن خود کاربرد داشت.

نمی دانم تا به حال ترکیب هفت قلم آرایش به گوشتان خورده است یا نه! اصلا می دانید ریشه ی دقیق  این جمله از کجاست؟ آرایش زنان در ایران باستان به شکل هفت قسمت بود یعنی شامل؛ حنا، وسمه،  بند، سرخاب، سورمه، سفیداب و خال.

حنا: حنا  را در بیشتر موارد برای رنگ دادن به موها و ناخن ها استفاده می کردند. زیرا دارای خاصیت های دارویی بسیار فراوانی بود. از خواص حنا می توان به درخشندگی و رطوبت دادن به پوست و مو اشاره کرد.

بند: از بند انداختن برای برداشتن مو های زاید در  صورت و همین طور مرتب کردن ابرو ها استفاده می شد.

وسمه: وسمه نوعی گیاهی با برگ های سیاه یا نیلی رنگ بود که زنان  بعد خیس کردنش آن را  به ابرو ها خود می کشیدند تا ابروهایشان پر پشت و  پر رنگ دیده شود.

سرمه: سرمه را گردی سیاه رنگ می دانستند که از دوده تهیه می شد و برای مشکی و سیاه کردن زیر پلک و مژه های خود از آن استفاده می کردند . بعد ار استفاده از این ماده چشم به حالت کشیده در آمده  و دارای خاصیت نور بخشیدن به چشم را داشت.

سرخاب: گلبرگ یا همان گرد سرخ رنگ که زنان و دختران  برای قرمز کردن لب ها و گونه ها یشان از آن استفاده می کردند.

سفیداب: این پودر به رنگ سفید بود  و باعث روشن شدن رنگ پوست صورت می شد.

خال: در زمان های دور و گذشته نقش مهم برای زیبا تر کردن چهره وصورت را خال داشت و زنان یک یا چند خال در صورت داشتند ، حتما با آرایش هم، خال را روی صورت می کشیدند.

در ایران باستان برای نرم کردن پوست از موم عسل و گل های زعفران هم استفاده می شد.

تاریخچه ی آرایش در آفریقا

آفریقایی ها تحول بسیار بزرگی در تنوع دادن به مدل مو داشتند. رنگ  مختلفی که در پوستشان و همین طور جنس موهایشان به فرم فر و مجعد باعث شد تا بعضی مدل های موی آفریقایی از زمان های گذشته تا به امروز، در بین مردم سراسر جهان کاربرد داشته  و همچنان دارای محبوبیت شود. آن ها همین طور از انواع گیس و موهای های آفریقایی، انواع مدل های  شنیون آفریقایی و… برای آرایش خود استفاده می  کردند. معمولا افراد قاره آفریقا بیشتر تمایل  به رنگ های شاد و گرم دارند و این مساله در آرایش هایشان هم نمودار می شود و اکثرا  آرایش هایی با  تم رنگارنگ دارد.

آن ها تحولات زیاد و  بزرگی در آرایش کردن مو و طراحی به لباس های مخصوص خود به وجود آوردند. با کمک داروهای بسیار و گیاهان و مواد اولیه كه در زندگی و اطراف خود داشتند مواد آرایشی تهیه می كردند. همچنین از رنگ های بسیار زیادی برای آرایش کردن صورت خود استفاده کرده و برخی از انواع مدل مو و مد لباس را هم رایج کردند.

تاریخچه ی آرایش در اروپا

اولین کاردر قرن هجدهم توسط زنان اروپایی انجام شد. آن ها برای آرایش کردن یک خال در صورت خود می گذاشتند. در واقع خال از جزهای جدا نشدنی آرایش زنان آن زمان بود. گونه و لبها دارای آرایش زیاد در عوض آرایش چشمهایشان بسیار کم رنگ تر بود.

مدل موی زنان در این دوران به حالت شنیونی که بالای سر جمع شده و به حالت موجی و گاهی بافته  شده در دو طرف سر قرار  می گرفت.

در زمان الیزابت اول ماسکهای صورت دارای رونق شد. در این زمان ماسک هایی درست می کردند که ترکیب آن ها از زاج سفید، پودر پوست تخم مرغ، بادام، شراب، تخم خشخاش، شیر، کره، میوه و سبزیحات ساخته می شد و برای استحکام، لطافت و درخشانی پوست کاربردی بی نظیری داشتند.

در زمان ویکتوریا که از ملکه های انگلیس بود، آرایش صورت دیگر مانند سالهای قبل دارای جذابیت نبود. خانم ها اکثرا ساده و بی آرایش بودند و در بیشتر موارد  رنگ پریده به نظر می رسیدند. به جرات می توان گفت این دوره سخت ترین و محدود کننده ترین دوران تاریخ آرایشگاه و سلمانی محسوب می شود. اولین بار استفاده عطر در اروپا از کشور فرانسه آغاز شد که هم اکنون هم به کشور عطر معروف شده است و می تواند با کیفت ترین عطر های جهان را ارائه داد.

 آرایشگری در قرن 18 در اروپا

در قرن ۱۸ میلادی وقتی که زنان اجازه آرایش کردن داشتن، برای زیبایی بهتر و بیشتر با کشیدن خال مصنوعی در روی صورت خود این کار را انجام می دادند. خال در آن دوره، قسمتی از آرایش به حساب می آمد و زنان برای دلبری و جذابیت بیشتر در روی گونه، زیر چشم، زیر لب و … خال طراحی می کردند.

معنی انواع خال ها در صورت:

خال به شکل هلال ماه: دعوت کردن شخصی برای یک ملاقات در شب

خال به شکل پیکان: نمایش عشق و دوستی

خال به شکل کالسکه: رضایت داشتن برای فرار مشترک

خال در بالای لب بالا: نماد مجرد بودن شخص

خال در گونه سمت راست: نماد داشتن همسر و متاهل بودن

خال روی گونه چپ: نماد بیوه بودن و فوت شوهر

در دوران وسطی بیشتر موادی که در روی لب ها و گونه ها و لب ها زده می شد به شکل رنگی و الوان بود. آن ها چشم هایشان را در اکثر موارد  فقط با سرمه آرایش می کردند. از همان اوایل مواد آرایشی و داروها را از هم جدا نمی کردند ولی در اواخر قرن شانزدهم اکثرا از هم تفكیك و جدا می شدند. این دوره بین زمان های كلاسیك و رنسانس قرار گرفته است، مواقعی كه مذهب نقش مهمی در زندگی و عقاید و رفتار اجتماعی مردم داشت .

نقش حمام در تاریخچه ی آرایشگری

خانم ها درهمان دوران باستان از حمام شراب و شیر استفاده می کردند. در واقع شیر دارای ترکیباتی مانند لاکتوز و ویتامین A-D-E می باشد که برای بدن  ضروری و لازم است و برای پوست هم دارای خواص فراوان و  زیادی دارد. مخصوصا شیر که برای پوست صورت  زیرا صورت بیشتر از همه جای بدن در معرض آلودگی است و شیر باعث درخشانی و لطافت می شود. چربی موجود در شیر  سبب هیدراته شدن پوست و حفظ شدن رطوبت وجلوگیری از خشک شدن آن می گردد. شیر برای درمان اگزما، آفتاب سوختگی، پوسته شدن پوست یا حتی جای جوش، اسکار و زخم  بسیار تاثیر دارد.

اولین های لوازم آرایش

اولین ابزاری که در پیرایش و آرایش استفاده می شد شانه و آینه بود. این وسایل در بین زنان و مردان دارای محبوبیت و طرفداران زیادی بود.

از شواهد و آثاری که انسان های باستان از خود به جا گذاشته اند این نکات قابل درک است که در زمان باستان، بیشتر مردم از رنگ های طبیعی برای آرایش کردن و زیبایی بخشیدن استفاده می کردند. این مواد طبیعی و رنگ ها، از ریشه درختان، برگ و گلبرگ گیاهان گوناگون بودند. برای مثال پودر به نام کوهل در بین آن ها کاربرد داشت که برای آرایش چشم مصریان بیشتر استفاده می کردند.

کوهل را می توان از وسایل آرایشی در زمان باستان نام برد که از زغال چوب تهیه می شد و در بین مردم مدیترانه، خاورمیانه، شاخ آفریقا، آسیای جنوبی برای خط چشم یا در مواردی تیره کردن لبه پلک و مژه ها استفاده می کردند.

نقش-حمام-در-تاریخچه-ی-آرایشگری-آموزشگاه-آرایشگری-پارسامو
نقش-حمام-در-تاریخچه-ی-آرایشگری-آموزشگاه-آرایشگری-پارسامو

تاریخچه ی آرایش

آرایش کردن در تمام طول تاریخ مورد علاقه ی افراد مختلف با سلایق گوناگون بوده است. اما این روزها که لوازم آرایشی بیشتر به شکل صنعتی استفاده می شود، چقدر خوب است که همه ما برای حفاظت از پوست خود در مقابل عوامل خطرساز از لوازم  آرایش با کیفیت استفاده کنیم تا با خیال آسوده تری به آرایش بپردازیم. این نکته قابل ذکر است که شاید لوازم آرایش بی کیفیت برای مدتی شما و  صورتتان را زیبا و قشنگ کنند اما برای مدت زمان زیاد حتما آسیب های جبران ناپذیری به پوست، بدن و چشم ها یتان وارد می کنند. آسیب هایی مانند عفونت چشم، اگزما و جوش و در موارد بدتر ریزش مژه که در اثر استفاده از خط چشم، ریمل  و مداد چشم تقلبی و بی کیفیت به وجود می آید. هر گاه برای اینکه کمتر هزینه کنید بخواهید از کرم های بی کیفیت و مدادهای ابروی بدون استاندارد بخرید، باید به دنبال آن منتظر ریزش ابروها و کم پشت شدنشان باشید. هنگامی از رژ لب های تقلبی و سرب دار که به نظر خودتان قیمت کم و اقتصادی دارند برای آرایش کردن استفاده کنید لبهایتان  خشک و کدر شده و به مروزر زمان مجبور خواهید بود همان هزینه را در جای دیگر برای دکتر خرج کنید. پس چقدر خوب است که مراقب زیبایی که خدا به طور ذاتی به شما داده باشید و همیشه سعی کنید از محصولات و لوازم آرایشی مرغوب و اصل خرید کرده حتی اگر این وسایل دارای قیمت زیادی باشد.

تاریخچه آرایشگری در دنیای باستان

 میل به زیبایی و زیبا و شکیل بودن از قدیم و از زمان پیدایش اولیه انسان در بین آن ها به طور ذاتی و باطنی وجود داشت و تا امروز هم مرسوم و مورد علاقه خیلی از افراد است. اپس می توان گفت آرایش كردن از دوران های بسیار گذشته مخصوصا هنگامی كه مردم با انواع دارو ها آشنا بودند، بین اکثر آقایان و خانم ها مرسوم بوده و آنها با علاقه زیادی برای زیباتر کردن چهره هایشان تلاش می کردند.

آرایش و آرایشگری در ما قبل تاریخ

وقتی به طور دقیق به بررسی و مطالعه تاریخ باستان می پردازیم به ما ثابت می شود كه در دوران  قبل تاریخ هم مردان و زنان علاقمند به بهتر نشان دادن ظاهر و صورت خود بودند. نوع آرایش و همچنین وسایل آرایشی كه در ملیت و فرهنگ هر کشور و آیین برای جذاب  تر و زیباتر کردن افراد به كار می رود امکان دارد در فرهنگ و اقوام دیگر كاملا غیر قابل قبول باشد، اما در بیشتر مواقع ثابت شده که مردم از به وجود آمدن تغییر در مد مو، لباس و آرایش صورت خود بسیار لذت می برند.

تاریخچه آرایشگری در جهان

حجامت را می توان در واقع بریدن یکی از رگهای بدن بیمار برای خارج شدن خون آلوده و کثیف تعریف کرد . در بیشتر بیماری های مزمن مردم فکر می کردند خون آلوده به علت  گاهن باشد یعنی خون آن ها تحت تأثیر روح شیطان آلوده شده است. برخی دیگر مانند یونانی های باستان تصور داشتند که بدن انسانها به میزان تعادل مناسبی از همه مایعات در درون خود احتیاج دارد و هر زمان که این تعادل از بین برود بیماری به وجود می آید. اگرچه باور اکثریت بر این بود که از بین بردن خون آلوده یا همان خون غیر متعادل بهبود سریع به دنبال خواهد داشت. ولی این را نمی توان به عنوان یک درمانی که موفقیت در پی دارد تصور کرد. بر خلاف این مطالب غلط علت آلودگی و نداشتن بهداشت خود از عوامل پیشرفت آلودگی در محل بریدگی بدن در اکثر موارد می شد و این نیز خود  موجب به وجود آمدن بیماری های جدی دیگری بود. در برخی درمان ها زالوها برای هدف پزشکی و حتی آرایشگران به کار گرفته شدند.

 

خدمات غیرمعمول آرایشگاه

در زمان دور آرایشگران برای انجام کارهای  غیرمعمول و متعارف شناخته می ‌شدند. خدماتی مانند فر کردن مو، تعمیرکردن چترها و….

 همین زمان های نه چندان دور هم بعضی آرایشگرها کار بند انداختن را انجام می دادند.

البته تعمیرات چتر کمتر متداول بود و بیشتر اوقات در خود آرایشگاههای نزدیک مراکزی که شلوغ و پر رفت و آمد بودند، انجام می گرفت. مراکزی مانند ایستگاه اتوبوس و قطار که در آن مسافران حتما نیاز به چتر داشتند. از سوی دیگر خیلی از آرایشگاه های زمان های قدیم کارهایی مربوط به فر کردن مو را بر عهده می گرفتند.

حرارت دادن مو با کمک یک شمع مومی روشن یا در برخی موارد پیشرفته تر تجهیزات برقی بود که بیشتر آرایشگرها برای حالت دادن انتهای مو استفاده می کردند. تصور مردمان آن زمان این بود که  که حرارت دادن مو باعث می شود تا از خون ‌ریزی مو جلوگیری شود. زیرا در تصوراتشان زندگی مو را در انتهای آن قلمداد کرده و با کوتاه کردن مو پایان دادن به این زندگی و خارج شدن جان باورشان بود. ولی امروزه این فکرها اصلا و ابدا مورد قبول کسی نیست با این حال معلوم کردن که حرارت دادن باعث به کم  و دو نیم شدن و حتی شکاف انتهای مو ( موخوره) کمک می‌ کند. زیرا سلول‌های به وجود آورنده موها توسط گرما با یکدیگر ترکیب شده و کم‌ تر ممکن است از هم جدا شوند.

این نکته قابل ذکر است که کارهایی مانند حرارت دادن نیازمند مراقبت خیلی زیادی است تا از آسیب زدن به موها یا سوختن آرایشگر در حین کار و مشتری جلوگیری شود. بهترین اقدام این است تا قبل از شروع کار یک چک و بررسی کلی انجام شود تا مطمئن شوید که مشتری شما هیچ وسیله ای که بعدا باعث اشتعال است در موهای خود ندارد. برای مثال اگر قبلا موهای خود را اسپری مو زده می تواند سریعا جرقه ایجاد کند و آتش بگیرند و باعث آسیب خوردن جدی او شود. آرایشگر هم وظیفه دارد مطمن شود که خود مواد قابل اشتعالی به مویش از قبل نزده است. نکته بعدی که باید احتیاط کنید دور نگه داشتن مواد مشتعل از محل انجام کار برای مثال اسپری مو نباید در نزدیکی آرایشگر توسط همکارانش برای مشتریان دیگر استفاده شود. به طور کلی فرآیند حرارت دادن را می توان به یک سیستم بخش بندی تصور کرد که در کوتاه کردن مو کمک می کند.

 در آخر هم ارایشگر برای کوتاه کردن مو های مشتری  قسمت‌ هایی از مو هایش را مثل کوتاه کردن لایه‌ های یک یونیفرم با زاویه ۹۰ درجه به طرف سر گرفته و عملیات اصلاح را انجام می دهد. با یک شانه دم باریک و گاهی حتی نوک تیز و با استفاده از شمع مومی برای بلند کردن یک قسمت از مو استفاده می کند و بعد قیچی زدن  موها را به دست دیگرش برده و همانجا نگه می دارد ولی در حین کار شعله شمع به طور مرتب در انتهای موها در گردش و حرکت است.

این کار در اطراف موی هم تکرار و وقتی همه سر با این روش انجام می ‌شد و  کار ارایشگر تمام می ‌شد موی مشتری را طبق نظر و سلیقه او و با کمک محصولات مختلف پیرایش می داد. روش حرارتی در موهای بلندتر، به هم ریخته، پریشان و سوخته توسط روش های دیگری به نام صاف و پیچ دار از بین می‌رفت.

آرایشگران از حرارت دادن برای از بین بردن مو های بینی و گوش‌ مشتریان خانم و آقا در آرایشگاه‌ هم استفاده زیادی می کردند، زیرا که شعله  به سرعت وارد این نواحی شده و پاکسازی قسمت ‌ها به طور مرتب و تمیز انجام می شد. در بعضی کشورها مانند ترکیه، آرایشگران حتی الان  هم از این روش برای پاکسازی بینی و گوش مشتریان خود استفاده می ‌کنند. اما در بیشتر آرایشگاهها  حرارت دادن مو با شمع مومی روشن دیگر انجام نمی‌ شود، زیرا دارای خطرات بسیار زیادی است. با پیشرفت علم و تکنولوژی از سال‌ های گذشته تا امروز و با روی کار آمدن قیچی‌های حرارتی برقی اکثر آرایشگران برای کوتاهی مو از این راه ساده و بدون دردسر استفاده کرده و دارای خطرات کمتری هم برای خود و هم برای مشتریانشان می باشد.

 

برای آشنایی بیشتر با آموزشگاه آرایشگری مردانه پارسامو اینجــــــا کلیک کنید

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *